علیرضا زبیدی

من #علیرضا_زبیدی هستم. من در تاریخ ۱۴ تیرماه ۱۴۰۲ کشته شدم. بیست و چهار سالم بود. فرزند حسن، عرب و اهل و ساکن شهر رامشیر (خلیفه) در استان خوزستان بودم.

روز ۱۴ تیرماه ۱۴۰۲ بود، من و دوستام اونروز توی شهر عمیدیه (امیدیه) خوزستان تو خیابون بودیم که نیروهای انتظامی ناگهان بدون هیچ اخطار قبلی به من شلیک کردن و من کشته شدم.

فقط همینقدر اطلاعات در مورد من در دسترس هست.

قبل از مرگم در صفحه اینستاگرامم نوشته بودم: تنسی كأنك لم تكن «جوری فراموش میشوی که اصلا انگار نبودی».

هموطن، کشته شدن من در بایکوت خبری است. صدای من باش که مظلومانه کشته شدم.

در روز آزادی منو فراموش نکن.